Dorastał na Florydzie, gdzie uczył się prywatnie gry na klawiszach, komponowania i muzykologii. Współpracował z lokalnymi zespołami, nagrywając jako klawiszowiec i aranżer płyty z gatunku R&B oraz rocka w przeróżnych studiach, m.in. w studiu Criteria w Miami. W końcu stworzył własne studio nagrań z pomocą swojego przyjaciela Alexa Sadkina, który również wtedy pracował w Criteria. Po tym, jak producent Richard Gottehrer sprowadził do studia Sire zespół The Climax Blues Band, zaproponował Craigowi spotkanie w Nowym Jorku i rolę swojego asystenta.
W rezultacie Leon przeniósł się na Manhattan na początku lat 70., gdzie przyjął stanowisko A&R w wytwórni Sire pod kierownictwem Gottehrera i jego partnera Seymoura Steina. Tam był odpowiedzialny za odkrycie i wczesny rozwój Ramones, Talking Heads oraz wielu innych artystów. Wyprodukował pierwszy album Ramones i skoncentrował się również na wspieraniu „ryzykownych” europejskich nagrań, których nie chciano wydać w USA. W Sire Craig nauczył się umiejętności niezbędnych do produkcji muzyki na najwyższym poziomie.
Po wyprodukowaniu kompilacji „Live at CBGBs” dla Atlantic Records, Craig dołączył do Richarda Gottehrera i Marty Thau, zakładając firmę producencką o nazwie Instant Records. Projekty przedsięwzięcia obejmowały wczesne płyty Blondie, Richard Hell & The Voidoids oraz Suicide.
Craig w latach 70. współpracował również m.in. z takimi zespołami i artystami jak: Chilliwack, Willie Alexander and the Boom Boom Band, Martha Velez & The Wailers (współprodukowany z Bobem Marleyem i Lee Scratch Perrym), Robert Gordon i Link Wray, Moon Martin (w tym „Bad Case of Loving You” i „Cadillac Walk”), Rodney Crowell, Guy Clark, The Roches (z Robertem Frippem), Dwight Twilley, Sir Douglas Quintet, The Records i in. Na początku lat 80. pojawiły się: The Fabulous Thunderbirds, The Bangles czy The Beat Farmers.
W połowie lat 80. Craig na prośbę Statik Records (niezależnej spółki Virgin) przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie wyprodukował albumy: Jeffreya Lee Pierce’a, Flesh For Lulu i innych oraz miksował nagrania The Chameleons i The Sound. Od tego czasu pracował też m.in. z: Doctor and The Medics, The Pogues, The Go Betweens, The Primitives czy Adult Net.
Leon wyprodukował także album, który był powrotem Blondie na scenę – „No Exit” (1999) i pracował nad albumami: „Curse of Blondie” (2003), Marka Owena (z Take That), Jeana Luca de Meyera, Front242, The Chills, a także The Fall, Jesus Jones, New Fads, Eugenius oraz Shonen Knife. Warto odnotować, że w 1999 r. Craig stał się jedynym producentem w historii brytyjskiej listy przebojów, który miał na koncie popowy nr 1; Blondie – „Maria” i w tym samym roku album z muzyką klasyczną nr 1; Izzy – „Libera Me”. Craig wyprodukował również wiele innych płyt z muzyką klasyczną.
Producent zawsze zajmował się rozwojem nowych pomysłów i działał w alternatywnych formach w muzyce współczesnej. Napisał i wyprodukował trzy własne albumy, w tym „Nommos”. Ten ostatni, oparty na motywach etnicznych Afryki Północnej i muzyki elektronicznej, był wykorzystywany przez członków zespołu tanecznego The Twyla Tharp oraz jako ilustracja do wystawy otwierającej Muzeum Sztuki Współczesnej w Los Angeles w 1981 r. Ciekawym projektem jest również „Kosh Dance Theatre: Klub Anima”, który dotyczy naprzemiennych klasycznych i współczesnych form elektronicznych.
Leon Craig zagra na afterparty podczas 11. edycji Międzynarodowego Festiwalu Producentów Muzycznych Soundedit. Występ odbędzie się w klubie Wytwórnia (ul. Łąkowa 29, Łódź), 26 października 2019 r. (sobota). Wcześniej artysta zostanie uhonorowany statuetką „Człowieka ze Złotym Uchem” w uznaniu za „pionierskie dokonania w dziedzinie produkcji muzycznej”.
Zdjęcie: mat. pras. org.
by